Bijna het einde van het schooljaar. Een schooljaar met daarin de eerste iPadklassen op onze school. Voor mij was dat een 2e klas science. Aan het begin veel gedoe over netwerk, licenties, inloggen, onervarenheid. Maar hoe is dat nu?
Een iPad of een smartphone, laat ik het maar meteen breder trekken, is een fantastisch ding. Mogelijkheden te over. Is het in de klas ook zo fantastisch? Wij hebben weleens discussie: sommige docenten willen ‘het ding’ het liefst aan het begin van de dag verzamelen in dozen en ze aan het eind van de dag weer uitdelen. Waarom: het leidt teveel af. En sommigen refereren zelfs naar een uitzending van Zembla, dat de straling schadelijk zou zijn. Voor dat laatste ben ik te exact, maar ik zie wel dat hij veel afleiding geeft.
De collega’s die onderzoek doen naar de iPad stellen dat je dat tegengaat door zeer activerende lessen te geven, waarin je die iPad inzet in de les. Andere collega’s zeggen ook zonder iPad is er afleiding (een wolk in de lucht), maar weer anderen zeggen die afleiding is een stuk minder dan dat device. Dus wegen de nadelen (de afleiding) op tegen de voordelen.
Naar aanleiding van een blog van Frans Droog heb ik in mijn derde klas en vierde klas scheikunde gevraagd hoe ze hun telefoon zouden kunnen inzetten voor het leren, zo breed mogelijk. De derde klas vond dat moeilijk, ze kwamen met een vijftal dingen: oa Edmodo, Google translate, wat opzoeken op Google. Daarnaast begonnen ze zich te verontschuldigen dat de smartphone wel voor erg veel afleiding zorgde. De vierde klas zag veel meer mogelijkheden: ze noemden wel 4x zoveel mogelijkheden.
Het verschil is ook in de les te merken, de derde klas laat zich inderdaad veel afleiden door de smartphone (is er wel genoeg uitdaging in ons programma, maar daar gaan we binnenkort weer eens over vergaderen). De vierde klas speelt ook veel met de telefoon, maar gebruikt hem ook veel meer als zakenceclopedie, communicatiemiddel met elkaar en docent, voor edmodo, Google (drive). In dit zeer niet goed opgezette onderzoek, waar dus geen significante resultaten uit komen,lijkt het alsof leeftijd een rol speelt met het verantwoord omgaan met een device.
En de iPad zelf, is dat het nu? Als we Maurice de Hond moeten geloven wel, maar ik zo niet kiezen voor zo’n school (voor mijn kinderen). Een middelbare school is wellicht beter geschikt. Ik merk dat ik zo’n device (#byod bring your own device) een verrijking vind in mijn les. Maar dat hoeft niet perse een iPad te zijn. Misschien wel liever gewoon een (dunne) laptop, liefst een Apple, maar dat zal persoonlijk zijn. De iPad heeft beperkingen.
Wij werken met het systeem dat de leerlingen buiten de iPad geen geld hierin hoeven te investeren, dus de apps moeten gratis zijn. Dat maakt dat een goede tekstverwerking, waar de iPad eigenlijk al niet zo geschikt voor is (ook een beperking) niet op hun iPad staat. Ook powerpoint of Prezi (vanwege de flashbeperkingen) of een andere goede tool voor een presentatie ontbreekt. Verder ontbreken er gewoon apps (of zijn ze betaald, of ik kan ze niet vinden). Een aantal opdrachten of lesideeën zijn daardoor niet goed uit uit te voeren. In een exact vak wil je ook meten, graag met een computer, maar ook deze programmatuur werkt (nog) niet op de iPad.
En de afleiding, ik vind het zelf niet zo erg, maar ik zie het wel gebeuren. En elke les zo maken dat er geen kans is op afleiding is een illusie, soms (misschien wel vaak) is de creativiteit etc die je daar voor nodig hebt op. Leerlingen hebben bij een docent Nederlands in een opstel aangegeven dat ze inderdaad veel last hadden van de afleiding. Wat wij ons nu nog afvragen: hoe zit het met hun cijfers? Even een simpele vergelijking met de parallelklassen is misschien nu wel de belangrijkste stap in het onderzoek van mijn collega’s en nodig voor onze besluitvorming.
Bijna vakantie!
MwMott leert 